مطالب علمی آموزشی و ثتبی | بلاگ شخصی حسین مرادی راد

تصمیم گیری در مورد شرکت: تصمیم گیری در این مورد همانطور که در ماده 106 قانون تجارت شرح داده شده است. وی می گوید: تصمیم گیری در مورد یک شرکت باید حداقل نیمی از اکثریت سرمایه اتخاذ شود ، اگر در ابتدا این اکثریت حاصل نشود ، باید همه شرکا مجدداً دعوت شوند. غیر سرمایه ای اساسنامه شرکت ممکن است به هر شکلی مغایر با موارد فوق باشد.
بسته به پرونده ، مدیر یا مدیران شرکت یا هیئت مدیره می توانند اعضا را برای تشکیل جلسه عمومی فوق العاده ، حسب مورد دعوت کنند. (ماده 109 الف)
2. تصمیم گیری در مورد اساسنامه: هرگونه تغییر دیگری (به جز تغییر تابعیت شرکت ها یا افزایش تعهدات شرکاء) در اساسنامه توسط اکثریت عددی شرکای صاحب حداقل سه چهارم سرمایه انجام می شود ، مگر اینکه در اساسنامه در غیر این صورت مشخص کنید. تجویز می شود. (ماده 111 قبل از میلاد)
گفته شد: "به جز تغییر تابعیت شرکت" ، همانطور که در ماده 110 قانون تجارت تعیین شده است ، "شرکاء نمی توانند تابعیت شرکت را تغییر دهند ، مگر با اتفاق نظر."
اما در ماده 94 قانون اصلاح شده ، که جزء ماده 110 قانون تجارت و مدت ضمنی آن است ، آمده است:
"هیچ مجمع عمومی نمی تواند تابعیت شرکت را تغییر دهد."
علاوه بر این ، در ماده 1 قانون ثبت شرکتها ، 03/11/1310 آمده است:
"هر شرکتی که در ایران تشکیل شده و در ایران مستقر است یک شرکت ایرانی است." بنابراین ، هیچ شرکت بازرگانی نمی تواند با اساسنامه فوق الذکر ، تصمیم بگیرد که تابعیت خود را با اکثریت تغییر دهد.
آنچه مورد بحث (اکثریت) در مجمع عمومی شرکاء است ، ماده زیر ماده 107 قانون تجارت ، همانطور که در مقاله خوانده شده است:
"هر شریک متناسب با مشارکت خود در شرکت یک رأی خواهد داشت. مگر اینکه اساسنامه تصریح کند."
به منظور توجیه استثناء مقاله زیر در رابطه با مفاد مواد 102 ، 105 و 111 قانون مذکور ، که در آن مبلغ (عددی) و اکثریت (کمیت) پیش بینی شده است ، می توان اظهار داشت:
به طور کلی ، در بنگاه های تجاری ، هنگامی که حد نصاب قانونی (تشکیل) یا (رای) در مجامع عمومی به طور قانونی به مجامع عمومی داده می شود تا آن را در اساسنامه تعیین کنند ، اصل این است که چنین مجامع عمومی نمی توانند اساسنامه را پایین بیاورند ، اما ممکن است از حداقل قانونی فراتر رود.
به عنوان مثال ، اگرچه در ماده 106 قانون تجارت آمده است:
"تصمیم گیری در مورد یک شرکت باید توسط اکثریت حداقل نیمی از سرمایه اتخاذ شود ... در این حالت ، تصمیمات توسط اکثریت عددی شرکا گرفته می شود ... آئین نامه شرکت ممکن است در دستور کار باشد مشخص شده در بالا. " اساسنامه وفاداری در ماده 18 تصریح شده است:
وی گفت: "تصمیم مجمع انجمن با توافق سه چهارم سهامداران اکثریت معتبر و معتبر است."
بنابراین ، ماده 107 تعیین تعداد آرا بر اساس اقدامات شرکا است نه اکثریت. اما اگر نسبت آراء اعضا در مجمع عمومی اکثریت عددی و میزان تعیین شده تشکیل شود ، تشکیل مجمع عمومی شرکاء و تصمیمات آنها با توجه به سهمیه در اکثریت عددی ، معتبر و قانونی خواهد بود. و مبلغ مشخص شده در اساسنامه ، که اگر با اکثریت مقرر در اساسنامه موافقت کند ، اما می تواند سهم عادی در نظر بگیرد ، اما سهمیه لازم در اساسنامه را تشکیل نمی دهد. در این صورت ، مجمع عمومی شرکاء مطابق آیین نامه دعوت می شود تا از سر گرفته شود.
3- تصویب شرکت ، قرارداد تشکیل شرکت با مسئولیت محدود (شرکت) نامیده می شود و باید توسط کلیه شرکای شرکت امضا شود و طبق ماده 97 قانون شرکت ها تنظیم شود. محدود مورد نیاز است
برای اینکه یک شرکت به طور رسمی معتبر شود ، در ماده 47 قانون ثبت املاک و اسناد ، مورخ 26.12.1310 آمده است: "در مناطقی که دفتر ثبت و املاک و مستغلات و دفاتر رسمی وجود دارد ، وزارت دادگستری پیروز می شود داشتن اسناد اجباری زیر: - کلیه قراردادها و معاملات مربوط به یکسان یا علاقه به املاک و مستغلات که در دفتر املاک ثبت نشده اند و با توجه به اینکه به دستور ماده 1287 قانون مدنی ، اسناد ارسالی به دفتر ثبت املاک اسناد حقوقی است ، شرکایی که شرکتی با مسئولیت محدود تشکیل می دهند ، صرفه جویی در وقت و هزینه را مطابق ماده 47 فوق ، ماده 1287 قانون مدنی و مقررات قانون مدنی ، هنگام ثبت اظهارنامه به ثبت کننده ثبت می کنند. شرکت ها ثبت را ثبت می کنند.