ویژگی نسبی بودن برند ها
یکی از خصایص اساسی حق مالکیت هر برند و آرم تجاری وصف نسبی بودن آن است , به‌این معنی که دستمزد ناشی از مالکیت برند محدود به قضیه یا این که موضوعاتی است که نشانه یا این که برند انتخابی آنان را پوشش میدهد و در اظهارنامه تقدیمی به سازمان ثبت علایم تجاری یا این که صنعتی و یا این که خدماتی , اظهار و کتباَ ذکر شده شده‌است .
به تعبیروتفسیر دیگر حقوق و دستمزد ناشی از مالکیت برند , در قلمرو مسئله معین شده در اظهارنامه ای که به ثبت رسیده است مورد حمایت قرار می‌گیرد , همانگونه که دستمزد مؤلف یا این که حق ابتکار عمل ناظر بر اثر فکری و مورد نوشتن با قضیه ابتکار است و حمایت رسمی محدود به مسئله نوشتن یا این که نوآوری خواهد بود و در حالتی‌که واجد حق از حمایت مطلق شامل است به‌این معنا است که در قبال هر تجاوز یا این که هرگونه بهره‌برداری از مورد حق , مالک نوشتن یا این که اختراع کننده میتواند اعتراض کرده , از تضییع حقوق و دستمزد خویش به یاری ضابطه و مراجع با تقوا خودداری نماید .
با این ترتیب مالک و دارای یک برند یا این که نشانه تجاری , دارنده حق انحصاری بهره‌برداری از آن , در رابطه با مورد محصولات یا این که سرویس ها معلوم شده در اظهارنامه که حدود آن صریحاَ و دقیقاَ معلوم شده و به ثبت رسیده است , خواهد بود . یعنی در همین قلمرو از برند و صاحب و مالک حقوق و دستمزد ناشی از برند حمایت می شود و این حق به صورت کلی و به صورت مطلق و نامحدود برای برند نیست تا مالک برند بتواند در بقیه موضوعات و غیرمرتبط با زمینه و قلمرو کار تولیدی , توزیعی یا این که خدماتی به ثبت رسیده , استعمال کرده و از بهره‌برداری و به کار گیری از برند مزبور پرهیز نماید . به صورت نمونه صاحب و مالک برند آدیداس که مسئله آن کفش کتانی یا این که بقیه کفش های ورزشی است , نمی تواند از ایجاد ادوکلن با نماد و برند آدیداس که مسئله نشانه ثبت شده آن ساخت ادوکلن نیست , دوری نماید .
در دستمزد فرانسه نظیر حقوق و دستمزد کشور ایران نشانه ها تجاری دارنده اثر نسبی است اما در قبلی دیوان مملکت فرانسه بر این عقیده بود که مالکیت علایم تجاری اثر مطلق داراست و در واقع اعتقاد و باور قضایی بر این بود که برند ثبت شده صرف لحاظ از زمینه برند , برای مالک آن حق انحصاری مطلق ساخت خواهد کرد و استعمال از آن فارغ از رضایت مالک برند و به دست آوردن مجوز به هیچ وجه ولو در موضوعات بیرون از قلمرو مورد ها نوشته شده در اظهارنامه مجاز نخواهد بود . توجیه اتحادیه اروپا در حمایت مطلق از برند نخستین , به اعتبار برند و بها آن لطمه وارد خواهد کرد و اشخاص یا این که افراد را به غلط و گمراهی می کشاند و ذهن ها همگانی را زمانی با تولید ها نامرغوب با برند پر اسم و رسم و مشهور و نماد های اصیل مواجه گردد , نسبت به تولیدات و سرویس ها صاحب و مالک برند مبتلا شک و بدبینی می نماید .
براین اساس بایستی از برند به کارگیری نماید و نباید حمایت از برند اصیل محدود به مشابهت محصول ها یا این که سرویس ها برند تقلیدی گردد و خطر گم راه شدن افکار همگانی و مصرف کنندگان تولید ها یا این که سرویس ها شبیه , نباید واحد سنجش و ملاک حمایت از برند حساس باشد . توجیه مذکور منطقی به حیث میرسد , چون از سوء به کار گیری خودداری می شود و ضمن مراقبت اعتبار صاحب و مالک برند , از حقوق و دستمزد مصرف کنندگان هم حمایت خواهد شد .
در نظام حقوقی فرانسه با دقت به مواد 1 - 711 و 2 - 711 ضابطه مالکیت فکری و صنعتی که به خصوصیات و خصوصیات برند و نماد تجاری اشاره دارا‌هستند , اصل نسبی بودن اثر حقوقی ناشی از برند پذیرفته شده‌است . یعنی همان گونه که ترازو بررسی رسمی اظهارنامه درخواست کننده ثبت برند در مراجع رسمی , تولید ها یا این که سرویس ها زمینه اظهارنامه است , حمایت رسمی از برند هم در چهارچوب مورد آن قراردارد , مگر آن که برند ثبت شده دارنده خصوصیات نوشتن باشد , که در‌این‌صورت , صاحب و مالک برند تجاری , مالک حق نوشتن هم خواهد بود و غالباَ واجد برند تجاری , اثری ادبی , فنی یا این که هنری را خوی نمیکند و صرفا تولیدات یا این که سرویس ها اقتصادی یا این که تجاری خویش را معرفی و آن را از تولیدها و سرویس ها شبیه ای که توسط دیگر افراد عرضه می شود متفاوتی می گرداند .
